فکر می‌کنی عاشقته، دوستت داره، حاضرِ برای تو بمیره… اما خودت رو برای این تصورها کوچیک نکن. این رابطه، یک رابطه کاملاً معمولیه!

اون چیزی که داری تجربه می‌کنی، ممکنه بازی‌ای باشه که فقط تو راه انداختی. حقیقت اینه که خبری نیست! نه بازی‌ای در کاره، نه عشقی. تو فقط تصور می‌کنی که طرف مقابل عاشقته یا احساس خاصی بهت داره، در حالی که او فقط داره یک رابطه معمولی، محترمانه یا دوستانه با تو ادامه می‌ده.

به این وضعیت می‌گن “اروتومانیا” یا “خودمعشوق‌پنداری”؛ یعنی جایی که تو خودت رو در ذهن، معشوق فردی تصور می‌کنی، در حالی که اون فرد واقعاً چنین حسی به تو نداره!

دقت کن!
وقتی به یک رابطه‌ی عادی، معنایی فراتر از واقعیتش می‌دی، ممکنه کم‌کم دچار هذیان و توهم بشی. این وضعیت بهت آسیب می‌زنه، چون دائم منتظری طرف مقابل برات پیام بده، نشونه‌ای بده، یا یک رفتار عاشقانه داشته باشه. در این حالت، تو در یک چرخه‌ باطل ذهنی می‌افتی. کم‌کم ممکنه دچار چیزی بشی که بهش می‌گیم نشخوار ذهنی؛ یعنی تکرار بی‌پایان فکرهایی که پایه‌ حقیقت ندارند. این نشخوار از جایی شروع می‌شه که تو یک تصور غلط رو باور کردی.

پس تو رابطه‌هات دقت کن. واقع‌بین باش. اگر دچار توهم بشی، خودت رو در معرض آسیب‌های جدی‌تری قرار میدی.